Ein af forsendum dreifigreiningar er sú að öll hólf sniðsins hafi sama þýðisstaðalfrávikið, það er að segja að dreifing villunnar sé einsleit (homogeneity). Þegar dreifing villunnar er misleit (heterogeneity) er forsendan brotin.

Traustleiki dreifigreiningar gagnvart misleitni

Dreifigreining er talin traust (robust) gagnvart minniháttar frávikum frá þessari forsendu sem og öðrum. Við ákveðin skilyrði getur misleitni dreifingar samt sem áður haft áhrif á traustleika dreifigreiningar.

Mat á misleitni

Hægt er að meta hvort dreifing sé einsleit eða misleit með því að skoða breidd hennar. Staðalfrávikin gefa upplýsingar um breidd dreifingarinnar. Þar sem við vitum sjaldnast þýðisstaðalfrávikin þurfum við að notast við úrtakshópana sem við erum að bera saman. Séu staðalfrávik þeirra mjög ólík (það stærsta meira en tvisvar sinnum stærra heldur en það minnsta) er það sterk vísbending um að dreifingin sé misleit. Einnig getur verið gott að skoða dreifinguna á myndrænan hátt. Þá henta kassarit best, sérstaklega krossuð kassarit. Að lokum eru til próf sem meta misleitni dreifingar. SPSS býður upp á eitt slíkt sem nefnist Próf Levenes og er í höfuðatriðum dreifigreining (F próf) á tölugildum frávika frá úrtaksmeðaltalinu.

Hvað er til ráða?

Þegar hætta er á að misleitni í dreifingu verði til vandræða við úrvinnslu gagna er umbreyting ein leið til að minnka þá hættu.

© 2004 Emilía Guðmundsdóttir