Sigríður Jónsdóttir
Dyslexía

Úrræði

Greining á dyslexíu er til lítils gagns nema fengnar upplýsingar séu notaðar sem grundvöllur að meðferð. Hafa ber í huga að engir tveir einstaklingar eru eins og vandamálin mismunandi og því ljóst að ein kennsluaðferð leysir ekki vanda allra barna með dyslexíu.

Nemandi getur fundið leið til að takast á við erfiðleika samfara dyslexíu og draga úr áhrifum hennar en einkenni hverfa seint. Það þarf kennslu sem tekur mið af því að nemandinn á í erfiðleikum með að meðhöndla málrænar upplýsingar, bæði í töluðu og rituðu máli. Það þarf að finna leiðir til að takast á við vandamálin, meðal annarra eftirfarandi:

• Það þarf að beita sem fjölbreyttustum kennsluaðferðum.
• Það þarf að kenna nemandanum að beita skipulögðum námsaðferðum.
• Það þarf að kenna aðferðir til að muna.
• Það þarf að virkja trú nemandans á eigin færni.
• Það þarf að gefa nemanda með dyslexíu meiri tíma; endurtekningar auka líkur á því að hann nái tökum á færniþáttum.
• Það þarf að sýna nemandanum skilning.
• Það þarf að koma til móts við nemandann í prófaðstæðum, t.d. með einstaklingsaðstoð, lengri próftíma eða að viðkomandi fái að taka prófið í einrúmi.

Að lifa með dyslexíu felst í að taka áföllum, sætta sig við þau en láta ekki þar við sitja heldur finna aðrar leiðir að takmarkinu.

 © 1997