Auðveldasta leiðin til að meta normaldreifingu er að draga heildarmeðaltal frá hverju einstöku mæligildi í úrtakinu og svo athuga dreifingu mismunarins. Þessi mismunur er það sem er kallað leif (Þessi framsetning er mjög einfölduð og gildir því aðeins í einföldustu kringumstæðum).

Ef dreifingin í úrtakinu er nákvæmlega normal ættu allir punktarnir á ritinu að falla á beina línu. Veruleikinn er þó sá að það gerist mjög sjaldan en líklegra er að sjá punktana dreifa sér þétt upp við línuna.

Hér fyrir neðan má sjá normalrit þar sem búið er að reikna staðlaða leiðrétta leif og hefur hún verið sett á ritið á móti væntigildum normaldreifingar. Þetta er gert á eftirfarandi hátt í SPSS: Analyze – Regression –Linear – Save. Inni í Save er svo hakað við þá stuðla eins og Staðlaða leiðrétta leif (studentized deleted inni í residuals) og fleiri ef vill.

Þegar skipanirnar eru keyrðar birtast nýjar breytur í gagnasafninu sem bera nöfn eins og til dæmis sdr_1 fyrir breytuna sem gefur staðlaða leiðrétta leif. Til að fá normalrit er svo gert eins og áður: Graphs/Q-Q/Standardize values.

Hér fyrir ofan er mynd af normaldreifðri staðlaðri leif en þessi tegund normalrits sem hér er notuð (normal quantile plot) er mjög næm við enda dreifingarinnar þannig að smávægileg frávik frá beinu línunni sjást augljóslega á myndinni.

© 2004 Þrúður Gunnarsdóttir